Lieve lezers!

Hoewel ik inmiddels volledig gewend ben aan het klimaat en de cultuur van dit land, mis ik jullie wel steeds meer. Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit langer dan een half jaar in het buitenland zou kunnen werken. Tenzij er een handjevol vrienden met me mee wil?

In elk geval… Ik zal jullie kort op de hoogte stellen van mijn afgelopen week.

Vorige week vrijdag zijn we met de kerk naar ovebridge geweest, een strandje op een uur rijden van de stad. De Surinamerivier, zoals de grote rivier die door Paramaribo loopt origineel en creatief genaamd is, loopt uit op de oceaan en is daarom ook onderhevig aan eb en vloed. Verder was het leuk. ’s Avonds was er een jazzavondje in de stad, gezellig.

Zaterdag zijn we voor het eerst over de grote brug over de Surinamerivier gereden, heel stijl en hoog ding. Aan de overkant kom je aan in Commewijne (dacht ik) en als je een eindje verder rijdt, kom je uit in Nieuw Amsterdam. Dus dat.

Zondag zijn we een beetje wezen hangen. Volgens mij is zondag overal op de wereld een beetje een laffe hangdag.

Maandag naar stage geweest.

Dinsdag kwam Desi Bouterse op bezoek op ons terrein! Oh nee, hij had hard gewerkt de avond van te voren dus hij moest rusten. Hadden wij ons helemaal voor niks verheugd. Gelukkig waren er wel een aantal andere hoge piefen die de nieuw-aangelegde waterleiding kwamen openen, die het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen aan de stichting geschonken heeft. Goed nieuws dus.

Woensdag zijn we mee geweest op kamp van de lokale ‘Pabo’. Ik heb daar wat nog over was van mijn waardigheid verloren toen ik een vriendschapsarmbandje ging maken.

Donderdag namen Hanneke en ik vrij van stage, omdat we aan rust toe waren. Tja, als je de cultuur niet kan veranderen, moet je er maar aan mee doen.

Vrijdag echter hebben we ons heel on-Surinaams gedragen door ons keihard in te zetten voor de ‘snoeppauze’ op de stageschool. Dit organiseert de school één keer per maand om extra geld in te zamelen voor materialen. Het houdt in dat elke leerkracht een lekkernij bakt of maakt, en deze verkoopt aan de kinderen in de pauze, zodat die hun weinige geld kunnen uitgeven om nog dikker te worden.

Hanneke en ik hebben 78 pannenkoeken gebakken en maar liefst SRD. 80,- opgehaald! (bijna 20€) We hadden hiermee een bijna 1000% grotere winst dan onze conculega’s. Het schoolhoofd was ons dankbaar.

Zaterdag weinig gedaan, ik moet een beetje geld besparen om een reden. Dus dat. Wel reden we nog even naar een winkel, en toen zagen we plots een auto aankomen met daaruithangend een aap in een onderbroek.

Oja, en ’s avonds organiseerde ik met twee andere studenten (en met medewerking van velen) de jeugddienst van de gemeente. We hebben hiervoor een programma ontwikkeld om de jeugd wat te leren over zelfstandigheid, eerlijkheid en kwaliteiten inzetten enzo.

Zondag (vandaag) kerk.

Dikke dikke kus van mij!